2.8 एमएम डी-ग्लुकोजच्या उपस्थितीत, बीटा-डी-ग्लूकोज पेंटाएसीटेट (1. 7 एमएम) अल्फा-डी-ग्लूकोज पेंटाएसीटेट पेक्षा वेगळ्या उंदीर स्वादुपिंडाच्या आयलेट्समधून संवर्धित इंसुलिन सोडते.त्याचप्रमाणे, अल्फा-डी-ग्लूकोज पेंटाएसीटेट ऐवजी बीटा-च्या संपर्कात असलेल्या बेटांमध्ये नॅटेग्लिनाइड (0.01 मिमी) द्वारे उत्सर्जित इन्सुलिन उत्पादनात अधिक वाढ होते.याउलट, 2.8 मिमी अनस्टेरिफाइड डी-ग्लुकोज, अल्फा-एल-ग्लूकोज पेंटाएसीटेट, परंतु बीटा-एल-ग्लुकोज पेंटाएसीटेट नसून, लक्षणीय वाढलेली इन्सुलिन उत्पादन.डी-ग्लूकोज पेंटाएसीटेटच्या बीटा-अॅनोमरची उच्च इन्सुलिनोट्रॉपिक क्षमता या वस्तुस्थितीशी एकरूप झाली की त्याने D-[U-14C] ग्लुकोज ऑक्सिडेशन आणि D-[5-3H] ग्लुकोजच्या वापरामध्ये लक्षणीय वाढ केली, तर अल्फा-डी - ग्लुकोज पेंटाएसीटेट असे करण्यात अयशस्वी.बीटा-डी-ग्लूकोज पेंटाएसीटेट आणि अल्फा-एल- मधील C1 कॉमन कॉन्फिगरेशनला प्राधान्य देऊन, या एस्टरद्वारे इन्सुलिन सोडण्याची उत्तेजना ही मुख्यत्वे स्टिरिओस्पेसिफिक रिसेप्टरशी थेट परस्परसंवादामुळे होते या संकल्पनेचे समर्थन करण्यासाठी या निष्कर्षांचा अर्थ लावला जातो. ग्लुकोज pentaacetate.
